محيط هاي مستعد خطر انفجار و حريق

محيط هاي مستعد خطر معدني : در اين طبقه بندي به علت شرايط خاص هر معدن از استاندارد جهاني استفاده نمي شود و هر کشوري مقررات ويژه خود را وضع مي کند

محيط هاي مستعد غير معدني : اين طبقه بندي شامل محيط هاي مستعد خطر گازي ، محيط هاي مستعد حاوي غبارات و فيبرهاي آتش گير و طبقه بندي باز شدن يک فضا به فضاي ديگر است

شناسايي محيط مستعد خطر گازي بر استاندارد NFPA30 :

مطابق اين استاندارد ،طبقه بندي محيط هاي مستعد خطر حاوي گاز و مايعات قابل اشتعال و نقطه جوش آنها به شرح زير است:

گروه بندي مواد به منظور دسته بندي مواد قابل اشتعال میباشد. عموماً مواد به گروههاي مختلف ,A, B, C, D, E, F, G

مطابق استاندارد ECE و NEC و به گروه هاي I, IIA, IIB, IIC مطابق استاندارد IEC دسته بندي می شوند.

 گروه A : شامل استیلن

بوتادین،با اکسید اتیلن، اکسید پروپیلن، اکرولین، هیدروژن، و یا گازها و بخاراتی  شامل : B گروه

خطر یکسان با این گازها

گروه C : شامل سیکلوپروپان، اتیل اتر، اتیلن، سولفید هیدروژن، و یا گازها و بخاراتی با خطر یکسان با این گازها

گروه D : شامل استن، الکل، آمونیاك، بنزین، بنزن، بوتان، گازوئیل، هگزانه بخارات حلال لاك،  متان،

نفتا (بنزین سنگین)، گاز طبیعی، پروپان، و یا گازها و بخاراتی با خطر یکسان با این گازها

گروه : E شامل ذرات فلزي قابل احتراق یا ذرات دیگر که داراي مقاومت مخصوص بالاتر از 102

اهم- سانتیمتر میباشند ولی داراي خطر یکسان هستند، مثل پودر منیزیم، آلومینیوم، برنز و غیر

گروه : F شامل ذرات کربن خالص، زغال چوب، زغال سنگ، زغال کوك و غیره.

گروه :G شامل ذرات قابل احتراق مثل ذرات آرد، نشاسته، شکر و قند نرم شده، کاکائو، پودرهاي لبنی، علوفه خشک و غیره که داراي مقاومت الکتریکی کمتر از 108 اهم- سانتیمتر باشند.

گروه : I گازهاي موجود در تاسیسات زیزمینی مثل گاز متان (این گروه فقط شامل گازهاي معدنی میشود)

گروه IIA :

گازهاي این گروه شامل اکثر گازهاي موجود در تأسیسات نفتی میباشند، عبارتند از گازهایی که براي مشتعل شدن آنها حداقل به 180   میکروژول انرژي نیاز خواهد بود و یا بنا به تعریف IECجهت مشتعل  شدن آنها توسط جرقه حاصل از جریان برق، بیش از80 درصد جریانی که در شرایط یکسان گاز متان را مشتعل میکند نیاز می باشد این جریان

Minimum Ignition Current یا MIC نامیده میشود. اکثر ترکیبات و موادي که در پالایشگاههاي نفت موجود میباشند، جزو این گروه از گازها هستند.

گازهاي این گروه به اختصار زیر میباشند:

• اکثر هیدروکربنهاي اشباع شده زنجیرهاي و حلقوي (الکانها و سیکلو الکانها)
• پروپیلن
• هیدروکربنهاي معطر یا آروماتیک مانند بنزن، تالوئن، زایلین و اتیل بنزن
• هیدروکربنهاي مخلوط که به عنوان سوخت مصرف می شوند مانند گاز طبیعی
• (متان)، بنزین اتومبیل، نفت سفید، گازوئیل و حلالها 
• الکلها مانند متانول، اتانول و فنول ها
• آلدئیدها مانند اسید آلدئید
• ستن ها مانند استن و متیل کتن (MEK) که در کارخانجات روغن سازي استفاده میشود
• استرها بطور اعم
• پاره اي اسیدها مانند اسید استیک
• ترکیبات هالوژنه از قبیل کلرومتان، کلرواتان، بروموبوتان و غیره
• ترکیبات هالوژنه اکسیژندار از قبیل کلرواتانول
• ترکیبات گوگرددار
• ترکیبات ازت دار مانند آمونیاك و اکثر آمین ها

این گروه مطابقت زیادي با گروه D دارد.

گروه : IIB

گازهاي این گروه که بیشتر در کارخانجات پتروشیمی وجود دارند عبارتند از گازهایی که براي مشتعل شدن آنها فقط

60 میکروژول انرژي لازم است و یا براي مشتعل شدن آنها توسط جرقه حاصل ازجریان برق، جریانی بین 45 درصد تا 80 درصد جریانی که گاز متان را در شرایط یکسان مشتعل میکند مورد نیاز خواهد بود.

پاره اي از گازهاي این گروه عبارتند از:

• هیدروکربنهاي اشباع نشده از قبیل اتیلن، پروپیلن و بوتادین
• ترکیبات ازت دار مانند نیترواتان
• ترکیبات اکسیژندار از قبیل منواکسید کربن، اترها و اکسید اتیلن
• ترکیبات هالوژنه با پیوند دوگانه مانند تترافلوئوراتیلن (C2F4)
• مرکاپتانها، مانند متیل مرکاپتان و اتیل مرکاپتان(اتیل مرکاپتان میتواند جزو گروه گازي GROUPII A نیز منظور گردد)

این گروه مطابقت زیادي با گروه C دارد.

گروه:  C  II

گازهاي این گروه گازهایی هستند که توسط 20 میکروژول انرژي یا حرارت مشتعل میشوند و یا براي مشتعل شدن آنها توسط جرقه حاصل از جریان برق، جریانی کمتر از45 درصد جریانی که گاز متان را در شرایط یکسان مشتعل میکند کافی خواهد بود. گازهاي این گروه عبارتند از: هیدروژن، استیلن و دی سولفید کربن. این تقسیم بندي در جدول زیر قابل مشاهده است:

این گروه مطابقت زیادي با گروه A دارد.