گریس ها | نحوه گریسکاری

گریس و ها انواع آن ، نحوه گریس ها عموما با تبدیل به صابون کردن یک پایه فلزی با یک ماده چرب مثل روغن یا پیه حیوانات شکل می گیرد. با اضافه کردن روغن به صابون ایجاد شده این روانکار ساخته و تشکیل می گردد. در واقع گریس حالتی از روغن است، با ویسکوزیته بسیار زیاد. به صورتی که لغزیدن مولکول های آن به سختی صورت می گیرد.

انواع گریس:

گریس معمولی :

این روانکار اغلب برای کاهش اصطکاک مورد استفاده قرار می گیرد. و برای محیط هایی با درجه حرارت معمولی قابل استفاده است.

گریس گرافیتی :

این نوع روانکار مخلوطی از گریس و گرافیت است. به دلیل وجود گرافیت دارای یک حالت زبری خاص است. بیشترین مورد مصرف آن در چرب کردن سیم بکسل ها است. چرا که نیروی اعمال شده به سیم بکسل در راستای طول به شکل اصطکاک پیچشی نمود پیدا می کند و از این رو با هدف افزایش مقاومت روانکار در برابر این شکل از سایش به آن افزودنی گرافیت اضافه می کنند.

گریس نسوز:

 در دستگاه و تجهیزات و یا سیستم هایی که در محیط های گرم کار می کنند یا دارای درجه حرارت بالایی هستند از این نوع روانکارها استفاده می کنند. در صنایع فولاد و نورد گرم برای گریسکاری یاتاقان هایی که شمش گداخته را حمل می کنند. همچنین در سر سیرلند موتورها و سایر محیط های گرم از آن ها استفاده می کنند.

غلظت گریس:

گریس ها از حالت های نیمه مایع و لزج تا جامد وجود دارند. حالت عادی آن ها حالتی بین نرمی تا حالت جامد است. غلظت روانکار بر اساس روشی به نام نفوذ پذیری (رخنه پذیری) اندازه گیری می شود که این روش بر مبنای میزان نفوذ یک مخروط استاندارد به سطح گریس (بر مبنای واحد دهم میلیمتر) در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد است.

نقطه ریزش یا نشت گریس :

به درجه حرارتی گفته می شود که در آن درجه حرارت گریس شروع به مایع شدن می کند و از سمتی که در ناحیه کف هوزینگ یا محفظه سوراخ موجود قرار گرفته شروع به خارج شدن می کند.

گریس با کیفیت خوب، عملکردهای زیر را انجام می دهد:

• گریس مانع از اتصال فلز به فلز بین اجزای گریسکاری شده می شود.
• با ایجاد یک فیلم حفاظتی در اطراف محل گریسکاری شده، مانع نفوذ عناصر آلاینده و رطوبت می شود.
• قطعات را در برابر خوردگی محافظت می کند.

روش های انجام گریسکاری :

گریسکاری به دو شکل انجام می گیرد:

• گریسکاری دستی
• گریسکاری اتوماتیک

گریسکاری دستی

در این روش روانکاری به وسیله پمپ های دستی به محل های مورد نیاز تزریق می گردد. دارای شیلنگی است متصل به پمپ که بر روی دهانه ورودی روانکاری شده بسته و بعد از زدن چند مرتبه پمپ روانکار به محل مورد نظر تزریق می شود. برای جلوگیری از برگشت گریس در اثر افزایش فشار در محل تزریق روانکار، قطعه روانکاری شده دارای یک سوپاپ یک طرفه است.

گریسکاری اتوماتیک :

در این روش با استفاده از یک سیستم ذخیره روانکار که مقدار گاهی به ۲۰۰ کیلو گرم نیز می رسد و یک سیستم پمپاژ پیستونی و شیرهای کنترل مرتبط و لوله کشی های مورد نیاز در صورت کار سیستم به شکل پیوسته کار گریسکاری را به انجام می رساند.

روانکارمورد استفاده در سیستم های روغنکاری اتوماتیک باید موارد مهمی را رعایت کنند، از قبیل:

گریس باید بسیار همگن باشد. روغن و صابون نباید از یکدیگر جدا شوند، حتی تحت فشار بالا و یا زمانی که آن ها در سیستم مدت زمان طولانی باقی مانده است.

روانکار اغلب از طریق لوله های نازک با فاصله های قابل توجهی پمپ می شود، جایی که در معرض تغییرات قابل توجه دما قرار دارد. با این وجود، باید همیشه در همه زمان ها پمپاژ شود.

گریس باید خواص روانکاری خوب داشته باشد و از تماس فلز به فلز حتی در شرایط شدید جلوگیری کند. همچنین باید قادر به ایجاد فیلم های محافظتی و حفاظت کافی در برابر خوردگی باشد.

مشخصات یک روانکار خوب :

• به آسانی پمپ شود، حتی در دماهای پایین
• بسیار مقاوم در برابر نفوذ آب
• خواص آن را در شرایط سخت حفظ می کند
• حفاظت خوب در برابر خوردگی را فراهم می کند
• حاوی فلزات سنگین نیست